Dinsdagmiddag 13 december: we brengen Sjorsje uit logeren naar ons mam. Als ’s avonds de koffers zijn ingepakt en we nog even op de bank zitten, vinden we het toch maar stil in huis. Gelukkig hebben we niet zoveel tijd om daar bij stil te staan, want woensdagochtend om 08.00u nemen we de bus naar station Eindhoven. De trein brengt ons naar Schiphol, waar Marianne – ondanks de primeur van een E-reader tijdens deze vakantie – de verleiding niet kan weerstaan om de nieuwste Harry Potter in papieren versie te kopen.

De kerstsfeer begint zodra we het vliegtuig in stappen: in het vliegtuig hangen kerstkransen. De eerste vlucht van een kleine twaalf uur begint. Films kijken, spelletjes doen, boeken lezen, kruiswoordpuzzels maken, voor ons uit staren, nog meer films kijken… uiteindelijk landen we netjes op tijd in Hong Kong. Omdat we daar voor een paar uurtjes een hotel geboekt hebben, moeten we door de douane. Maar voordat we daar aankomen, lopen we een groot bord met “Temperature Control” en twee controleurs met mondkapje tegen het lijf. Ze hebben een soort waterpistool-achtige apparaten bij zich waarmee ze bij willekeurige mensen het voorhoofd scannen, om te checken of je geen enge ziektes (met koorts) mee Hong Kong in neemt. Peter wordt verzocht zijn pet af te zetten, maar bij nadere inspectie van zijn voorhoofd mogen we gewoon doorlopen. Al snel beginnen we aan ons dutje in Hong Kong; de wekker staat om 13.15u lokale tijd, omdat we uiteraard nog een vliegtuig moeten halen. Erg rustgevend blijkt het niet, tot twee keer toe springt Peter plotseling uit bed, al roepend: “Schat! We hebben het vliegtuig gemist!” Gelukkig blijkt niets minder waar en arriveren we weer keurig op tijd op het vliegveld. Weer zo’n twaalf uur (en vele films, staar-momenten, mini-dutjes en vliegtuigmaaltijden) later landen we op Auckland Airport, waar we soepel door de controle van de douane heen komen. Maar dan moeten de strenge controles nog beginnen: Biosecurity New Zealand. Het zorgvuldig in stand gehouden ecosysteem wordt hier streng bewaakt. Op ons aankomstformulier hebben we al netjes aangegeven dat we wandelschoenen bij ons hebben, hier worden ze aan een grondige inspectie onderworpen. Hoewel we ze in Nederland gepoetst hebben, komen die van Peter niet door de test. Een streng kijkende meneer neemt ze mee naar achteren en komt twee minuten later terug, met Peter’s glanzend schone wandelschoenen, verpakt in plastic.

We zoeken een bus naar het centrum van Auckland en vinden ons hotel. Daar doen we een klein dutje, waar we onszelf met wat moeite weer uit wekken. We besluiten om de stad te gaan verkennen en wandelen rustig door Queen Street richting de haven, waar we in het zonnetje en in de wind wat vissers, zeilboten en ferry’s gade slaan. ’s Avonds zoeken we een restaurantje op, waar we half slapend eten. Twaalf uur tijdsverschil is toch wel even wennen. We duiken rond 22.00u in ons bed en slapen verrassend goed. Vandaag staat nog een dagje Auckland op het programma en morgenvroeg halen we onze huurauto op om richting Rotorua te rijden. We kunnen dus nog heel even afkijken hoe we dat links rijden precies moeten aanpakken!

P.S. Foto’s komen de volgende keer, in het hotel zit er een limiet op het internet dat we mogen gebruiken.